συμμελέτη

η, Ν

(ιδίως για μαθητές) η από κοινού μελέτη.

[ΕΤΥΜΟΛ. Υποχωρητικός σχηματισμός από το ρ. συμμελετῶ. Η λ. μαρτυρείται από το 1888 στην εφημερίδα Εφημερίς].